artyleria (język polski) edytuj

 
dawna artyleria (1.2)
 
współczesna artyleria (1.2)
wymowa:
IPA[ˌartɨˈlɛrʲja], AS[artylerʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. formacja wojskowa wyposażona w działa o dużym zasięgu, współcześnie także w niektóre rodzaje broni rakietowej; zob. też artyleria w Wikipedii; zob. też artyleria w Encyklopedii staropolskiej
(1.2) wojsk. uzbrojenie artylerii (1.1), np. armaty, haubice, moździerze
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Dwa bataliony i kompania artylerii wystarczy do zwycięstwa. (W. Reymont: Rok 1794)
składnia:
kolokacje:
(1.2) artyleria przeciwlotnicza • artyleria rakietowaciężka / lekka artyleria
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. artylerzysta
przym. artyleryjski, artyleryczny, artyleryjny
związki frazeologiczne:
ciężka artyleria → o kimś ociężałym, leniwym, powoli myślącym
etymologia:
franc. artillerie[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „artyleria” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.