artykułować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌartɨkuˈwɔvat͡ɕ], AS[artykuu̯ovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) fonet. wymawiać głoski
(1.2) muz. w określony sposób grać na jakimś instrumencie
(1.3) wyrażać swoje poglądy
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W zależności od ustawienia strun głosowych zmienia się wysokość i natężenie dźwięku, który jest artykułowany za pomocą warg, języka i podniebienia[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wymawiać
(1.3) wyrażać opinię, uzewnętrzniać myśli / poglądy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. artykuł mrz, artykulacja ż, artykułowanie n
czas. wyartykułować
przym. artykulacyjny
przysł. artykulacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. articulare[2]
(1.3) kalka z ang. articulate[3]
uwagi:
(1.3) Tylko w wypowiedziach oficjalnych; nie należy używać w mowie potocznej[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sławomir Ziemicki, Krystyna Puchowska Bliżej fizyki, cz. 2, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2010, ISBN 978-83-02-10634-7, s. 66.
  2. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 36.
  3. Mirosław Bańko, Alicja Witalisz, O proporcji kalk i zapożyczeń właściwych w polszczyźnie, w: Kalkierungs- und Entlehnungssprachen in der Slavia, red. Kai Witzlack-Makarevich, Frank & Timme GmbH, 2018, s. 136.
  4. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 37.