arszenik

arszenik (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. toksykol. pot. tlenek arsenu na trzecim stopniu utlenienia, popularna trucizna pod postacią białego proszku

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ktoś otruł baronową daniem z arszenikiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tritlenek diarsenu, trójtlenek arsenu, tlenek arsenu(III), As₂O₃, As₄O₆

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. arsen mrz, arsenian mrz, arsenin mrz, arsenolit mrz

przym. arszenikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) white arsenic, arsenic trioxide
• francuski: (1.1) arsenic m
• kaszubski: (1.1) arszenik m

źródła:

arszenik (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. arszenik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: