wymowa:
IPA[ˌarãˈmɛjsʲci], AS[arãmei ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Aramejczykami, z dawną Syrią

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język z grupy semickiej, używany na Bliskim Wschodzie od II tysiąclecia p.n.e. do czasów dzisiejszych; zob. też język aramejski w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) W żadnym wypadku satrapa nie urzędował w Samarii, jakkolwiek Transeufratea w aramejskim dokumencie uchodzi za kraj należący do Samarii[1].
(2.1) Językiem liturgicznym Kościoła chaldejskiego pozostał aramejski.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(2.1) semicki
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arameizm m, Aramejczyk m, Aramejka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) aramejski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: