Wikisłownik

aptit

aptit (język kaszubski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) apetyt[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szmaka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.

aptit (język szwedzki) edytuj

wymowa:
[apt'i:t] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) apetyt[1][2]
(1.2) przen. ochota[2]
odmiana:
(1.1-2) en aptit, aptiten; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) matlust
(1.2) lust
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aptitlöshet
przym. aptitlig, aptitlös
związki frazeologiczne:
aptiten kommer medan man äter • aptiten växer medan man äter
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. ↑ 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 31.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=aptit&oldid=8205086”