Podobna pisownia Podobna pisownia: apoteóza
 
„Apoteoza (1.2) Herkulesa
wymowa:
IPA[ˌapɔtɛˈɔza], AS[apoteoza], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. otoczenie osoby bądź rzeczy szczególną czcią[1]; zob. też apoteoza w Wikipedii
(1.2) szt. przedstawienie osoby, idei lub wydarzenia w sposób gloryfikujący
(1.3) szt. pełen patosu utwór pochwalny
(1.4) teatr. scena finalna w niektórych przedstawieniach dziewiętnastowiecznych[2]
(1.5) staroż. rel. urzędowa deifikacja człowieka lub zwierzęcia[3]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) one apoteozą majestatu i wszechpotęgi Jahwe, który otacza miłością ludzkość i potrafi wybaczyć jej najcięższe grzechy, ale także bywa nieubłagany w gniewie i wymierzaniu kar[4].
(1.2) Artysta wykonałApoteozę Wenecjipo pożarze w 1577 roku.
składnia:
(1.1) apoteoza + D.
(1.2) apoteoza + D.
kolokacje:
(1.2) apoteoza artysty / eucharystii / Gdańska / Homera / męskości / męstwa / Napoleona / papiestwa / rodu / rodziny / świętego / Trójcy Świętej / Wenecji / wiedzy / wojny / wolności / życia
synonimy:
(1.1) idealizacja, wybielenie, gloryfikacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. apoteozowanie n
czas. apoteozować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀποθέωσις (apothéōsis) → ubóstwienie[5]; por. łac. apotheosis, franc. apothéose, niem. Apotheose
uwagi:
(1.1) nie mylić z: apoptoza
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „afirmacja” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 15.
  2.   Hasło „apoteoza” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „apoteoza” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 27.