apelatyw (język polski) edytuj

wymowa:
?/i IPA[ˌapɛˈlatɨf], AS[apelatyf], zjawiska fonetyczne: wygł.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. nazwa, która może się odnosić do dowolnego egzemplarza danej klasy przedmiotów, w odróżnieniu od nazwy własnej, która odnosi się do konkretnej jednostki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) appellativum, nazwa pospolita, imię pospolite, skr. ap.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. apelatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. appellativus[1]
uwagi:
inna pisownia apelatiwum, appellativum
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 284.