anulować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãnuˈlɔvaʨ̑], AS[ãnulovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) stwierdzać brak ważności, aktualności czegoś, unieważniać coś
(1.2) inform. unieważnić czynność w programie komputerowym
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) 13 grudnia 2005 r. Sąd Najwyższy Republiki Litewskiej anulował decyzję Sądu Apelacyjnego i oczyścił R. Paksasa z zarzutów złamania tajemnicy państwowej[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) anulować decyzję / dług / małżeństwo / testament / wyrok
synonimy:
(1.1) odwoływać, znosić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anulacja ż, anulowanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. anullounicestwiam[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Wikipedii
  2. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 33.