antykwarnia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãntɨˈkfarʲɲa], AS[ãntykfarʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. antykwariat
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie ostry umysł naukowca, ale żyłka zbieracza, kolekcjonera, amatora białych kruków, magazynów starożytności, gabinetów figur woskowych, antykwarni, wszystkiego, co rzadkie, dziwne, tajemnicze, a przez to niepokojące i kuszące ta żyłka była bodźcem ku wydaniu tej niesamowitej książki[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) książki z antykwarni
synonimy:
(1.1) antykwariat
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sklep
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antykwariacik mrz, antykwariusz mos, antykwariuszka ż, antykwarysta m, antykwarz mos, antykwariat mrz, antykwa ż, antykwarystyka ż
przym. antykwaryczny, antykwarystyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. antiquarius
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: antykwariat
źródła:
  1. Julian Tuwim, Czary i czarty polskie, Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska”, Bydgoszcz 1924, przedmowa.