antryj

antryj (język polski)

antryj (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) przedpokój

odmiana:

przykłady:

(1.1) W antryju na byfyju stoła szolka tyju. → W przedpokoju na kredensie stała filiżanka herbaty.

składnia:

kolokacje:

(1.1) iść bez antryj • stoć w antryju

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Entree

uwagi:

(1.1) inna pisownia: antrej

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przedpokój

źródła: