antagonista (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãntaɡɔ̃ˈɲista], AS[ãntagõńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przeciwnik; zob. też antagonista (osoba) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) farm. substancja obca (zwykle lek) wywołująca efekt przeciwny do substancji naturalnej; zob. też antagonista (farmakologia) w Wikipedii
(2.2) anat. mięsień działający w kierunku przeciwnym w stosunku do innego mięśnia[1]
(2.3) anat. ząb położony naprzeciwko zęba drugiej szczęki[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(2.1) agonista
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antagonizm mrz
forma żeńska antagonistka ż
przym. antagonistyczny
przysł. antagonistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. antagoniste[3] < gr. ἀνταγωνιστής (antagōnistḗs)[4]
uwagi:
(2.1-3) w liczbie mnogiej spotyka się również niezalecaną formę „antagoniści”[5][6]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „antagonista” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 Z. Saloni, M. Woliński, R. Wołosz, W. Gruszczyński, D. Skowrońska: antagonista mięsień lub ząb. W: Słownik gramatyczny języka polskiego [on-line]. [dostęp 2017-05-13].
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „antagoniste” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.
  5.   Porada „antagonisty i agonisty” w: Poradnia językowa PWN.
  6. Jan Miodek: Antagoniści, antagonisty, a może antagony. W: Wiedza i Życie [on-line]. listopad 1996.

antagonista (język baskijski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) antagonista, oponent, przeciwnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) aurkari, aurkako, aitziko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antagonismo
przym. antagoniko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło „antagonista” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

antagonista (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) antagonista, oponent, przeciwnik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

antagonista (interlingua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) antagonista, oponent, przeciwnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antagonismo
czas. antagonisar
przym. antagonistic
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

antagonista (język portugalski) edytuj

wymowa:
?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: an•ta•go•nis•ta
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) antagonista, oponent, przeciwnik

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) antagonistka, oponentka, przeciwniczka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) adversário, contraditor, opositor
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

antagonista (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) antagonista[1], oponent, przeciwnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antagonizmus m
forma żeńska antagonistka ż
przym. antagonický, antagonistický
przysł. antagonicky, antagonisticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 11.

antagonista (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) antagonista
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antagonizmus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

antagonista (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/an.ta.go.'ni.sta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) antagonista, oponent, przeciwnik

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) antagonistka, oponentka, przeciwniczka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: