Wikisłownik

antaga

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) przyjmować[1]
(1.2) zatwierdzać, akceptować[1]
(1.3) mianować (na stanowisko)[2]
(1.4) przypuszczać, zakładać[2]
odmiana:
(1) att antaga, antager, antog, antagit, antag!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. antaglig
przysł. antagligen
rzecz. antagande
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 29.
  2. 1 2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 34.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=antaga&oldid=6521240”