anstecken (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈanˌʃtɛkn̩] ?/i IPA[ˌʃtɛktə ˈan] IPA[ˈanɡəˌʃtɛkt]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) zarażać (się), zarazić (się)
(1.2) zapalać, zapalić
(1.3) przypinać, przypiąć, przyczepiać, przyczepić
odmiana:
(1.1-3)[1] ansteck|en (steckt an), steckte an, angesteckt (haben)
przykłady:
(1.1) Er hat sie mit Grippe angesteckt.Zaraził grypą.
(1.1) Wir sollten uns nicht von der allgemeinen Hektik anstecken lassen.Nie powinniśmy pozwolić się zarazić powszechnym rozgorączkowaniem.
składnia:
(1.1) etw./jdn. +Akk. mit etw. +Dat. anstecken
(1.1) sich bei etw./jdm. +Dat. mit etw. +Dat. anstecken
(1.2) etw./jdn. anstecken
(1.3) etw./jdn. an +Dat. anstecken
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) infizieren
(1.2) anzünden
(1.3) befestigen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Antecken n, Ansteckung ż
przym. ansteckend
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. anestecken
uwagi:
zobacz też: steckenabsteckenansteckenaufsteckenaussteckenbesteckendurchsteckenumsteckenversteckenwegsteckenzurücksteckenzustecken
źródła: