anoreksja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãnɔˈrɛksʲja], AS[ãnoreksʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. choroba polegająca na celowej utracie wagi wywołanej i podtrzymywanej przez chorego, połączonej z zaburzonym postrzeganiem własnego ciała i psychicznym wstrętem do jedzenia; zob. też jadłowstręt psychiczny w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zdaniem autorki teoria ta wyjaśnia dlaczego tradycyjna psychoterapia jest tak nieskuteczna w przypadku leczenia anoreksji[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jadłowstręt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anorektyczka ż, anorektyk m
przym. anorektyczny
przysł. anorektycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀν- + ὄρεξις (an- + óreksis) → bez + apetyt[2]
uwagi:
por. bigoreksja
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2. Hasło „anoreksja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.