anor

anor (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, liczba mnoga

(1.1) przodkowie

odmiana:

(1.1) blp; lm anor, anorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ha gamla anor → sięgać odległej przeszłości, mieć długą historię, tradycję

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

anor (język uzbecki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

анор

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. spoż. granat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: