andragogika (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãndraˈɡɔɟika], AS[ãndragoǵika], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na 3 syl.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. dział pedagogiki zajmujący się kształceniem dorosłych; zob. też andragogika w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dlatego też większość metod uczenia się postulowanych przez andragogikę to techniki bazujące na doświadczeniu osób uczących się[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pedagogika dorosłych
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) pedagogika
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. andragog mos, andragożka ż
przym. andragogiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. andro- + pedagogika
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

andragogika (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. andragogika
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

andragogika (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. andragogika[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. andragóg m
przym. andragogický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „andragogika” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.