anapodoton (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãnapɔˈdɔtɔ̃n], AS[ãnapodotõn], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) brak koordynacji pomiędzy częściami zdania złożonego; odmiana anakolutu[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Anapodoton poważnie zawęża swoje znaczenie w stosunku do szerszego pojęcia anakolutu, ale możemy go uznać za jeden z rodzajów anakolutu.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) anantapodoton[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀναπόδοτος (anapódotos) → niezwrotny, niezwracany[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Słownik terminów literackich, red. Janusz Sławiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2000, ISBN 83-04-04417-X, s. 32.
  2. z Internetu