analfabetyzm
analfabetyzm (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) eduk. brak umiejętności czytania i / lub pisania; zob. też analfabetyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik analfabetyzm analfabetyzmy dopełniacz analfabetyzmu analfabetyzmów celownik analfabetyzmowi analfabetyzmom biernik analfabetyzm analfabetyzmy narzędnik analfabetyzmem analfabetyzmami miejscownik analfabetyzmie[2] analfabetyzmach wołacz analfabetyzmie[2] analfabetyzmy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wtórny analfabetyzm • likwidować analfabetyzm • analfabetyzm funkcjonalny
- synonimy:
- (1.1) reg. niegramotność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) niewiedza
- hiponimy:
- (1.1) półanalfabetyzm, niepiśmienność
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. analfabeta m, analfabetka ż
- przym. analfabetyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) analphabetism, illiteracy
- asturyjski: (1.1) analfabetismu m
- baskijski: (1.1) analfabetismo
- białoruski: (1.1) непісьменнасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) няпісьменнасьць ż, няграматнасьць ż
- duński: (1.1) analfabetisme w
- esperanto: (1.1) analfabeteco
- francuski: (1.1) analphabétisme m
- hiszpański: (1.1) analfabetismo m
- interlingua: (1.1) analphabetismo
- karpatorusiński: (1.1) аналфабетізм m
- kataloński: (1.1) analfabetisme m
- litewski: (1.1) analfabetizmas m
- niemiecki: (1.1) Analphabetismus m
- norweski (bokmål): (1.1) analfabetisme m
- norweski (nynorsk): (1.1) analfabetisme m
- rosyjski: (1.1) безграмотность ż, неграмотность ż
- slovio: (1.1) bezgramotost
- słowacki: (1.1) analfabetizmus m
- szwedzki: (1.1) analfabetism w
- ukraiński: (1.1) неписьменність ż, неграмотність ż, безграмотність ż
- węgierski: (1.1) analfabetizmus, írástudatlanság
- źródła:
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Andrzej Markowski (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 978-83-01-13111-1, s. 18.
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.