anagogiczny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãnaɡɔˈɟiʧ̑nɨ], AS[ãnagoǵičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) teol. chrzesc. podnoszący na duchu, wzniosły
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sens duchowy z kolei dzielił się na sens alegoryczny, odsłaniający prawdy wiary, moralny, zawierający normy postępowania w życiu, i anagogiczny, odnoszący się do życia po śmierci[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) sens / poziom anagogiczny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anagogia
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀναγωγικός[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Ziomek, Renesans, 1973.
  2. Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, WSiP, Warszawa 1984, s. 25.