Wikisłownik

amunicja

amunicja (język polski)

edytuj
 
amunicja (1.1-2) do karabinu
 
amunicja (1.2) czołgowa
 
amunicja (1.2)
wymowa:
​?/i, IPA: [ˌãmũˈɲit͡sʲja], AS: [ãmũńicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. naboje do broni palnej
(1.2) wojsk. ogół rakiet, nabojów artyleryjskich, min, bomb lotniczych, torped, bomb głębinowych, granatów ręcznych oraz naboi do broni strzeleckiej; zob. też amunicja w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikamunicja
dopełniaczamunicji
celownikamunicji
biernikamunicję
narzędnikamunicją
miejscownikamunicji
wołaczamunicjo
przykłady:
(1.1) Żołnierz załadował amunicję do swojej broni.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ślepa / ostra amunicja • amunicja myśliwska / sportowa / wojskowa • amunicja do pistoletu / strzelby / karabinu • amunicja pistoletowa / karabinowa • kaliber / typ / rodzaj amunicji
(1.2) ślepa / ostra amunicja • amunicja artyleryjska / biologiczna / bojowa / ćwiczebna izbowa / jądrowa / lotnicza / morska / myśliwska / rakietowa / saperska / sportowa / strzelecka / szkolna
synonimy:
(1.1) strzeliwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. amunicyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. admunitio → uzbrojenie[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Hasło „amunicja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=amunicja&oldid=8460905”