ambitny

ambitny (język polski)

wymowa:

IPA: [ãmˈbʲitnɨ], AS: [ãmbʹitny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który w swoim działaniu kieruje się ambicją

(1.2) wynikający z ambicji; świadczący o ambicji

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ambitny		ambitna	ambitne	ambitni	ambitne
dopełniacz	ambitnego		ambitnej	ambitnego	ambitnych
celownik	ambitnemu		ambitnej	ambitnemu	ambitnym
biernik	ambitnego	ambitny	ambitną	ambitne	ambitnych	ambitne
narzędnik	ambitnym		ambitną	ambitnym	ambitnymi
miejscownik	ambitnym		ambitnej	ambitnym	ambitnych
wołacz	ambitny		ambitna	ambitne	ambitni	ambitne
stopień wyższy ambitniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ambitniejszy ambitniejsza ambitniejsze ambitniejsi ambitniejsze dopełniacz ambitniejszego ambitniejszej ambitniejszego ambitniejszych celownik ambitniejszemu ambitniejszej ambitniejszemu ambitniejszym biernik ambitniejszego ambitniejszy ambitniejszą ambitniejsze ambitniejszych ambitniejsze narzędnik ambitniejszym ambitniejszą ambitniejszym ambitniejszymi miejscownik ambitniejszym ambitniejszej ambitniejszym ambitniejszych wołacz ambitniejszy ambitniejsza ambitniejsze ambitniejsi ambitniejsze
stopień najwyższy najambitniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najambitniejszy najambitniejsza najambitniejsze najambitniejsi najambitniejsze dopełniacz najambitniejszego najambitniejszej najambitniejszego najambitniejszych celownik najambitniejszemu najambitniejszej najambitniejszemu najambitniejszym biernik najambitniejszego najambitniejszy najambitniejszą najambitniejsze najambitniejszych najambitniejsze narzędnik najambitniejszym najambitniejszą najambitniejszym najambitniejszymi miejscownik najambitniejszym najambitniejszej najambitniejszym najambitniejszych wołacz najambitniejszy najambitniejsza najambitniejsze najambitniejsi najambitniejsze

przykłady:

(1.1) Galileusz był jednak zbyt ambitny, by zgodzić się na takie umniejszenie wartości swojej pracy.

(1.2) Chłopiec miał ambitny plan napisania powieści o zwierzętach podczas wojny.

(1.2) Ten mało ambitny film jest skierowany do niezbyt wymagającej widowni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ambitny człowiek / student / uczeń

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ambitność ż, ambicja ż, ambicyjka ż

przysł. ambitnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ambitious
• białoruski: (1.1) славалюбівы, славалюбны
• bułgarski: (1.1) амбициозен
• czeski: (1.1) ambiciózní
• duński: (1.1) ambitiøs; (1.2) ambitiøs
• esperanto: (1.1) ambicia
• francuski: (1.1) ambitieux
• hiszpański: (1.1) ambicioso
• interlingua: (1.1) ambitiose, arriviste
• kataloński: (1.1) ambiciós
• niemiecki: (1.1) ehrgeizig
• nowogrecki: (1.1) φιλόδοξος
• portugalski: (1.1) ambicioso
• rosyjski: (1.1) амбициозный
• szwedzki: (1.1) ambitiös
• ukraiński: (1.1) амбітний
• węgierski: (1.1) becsvágyó
• włoski: (1.1) ambizioso

źródła: