alokucja

alokucja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uroczysta przemowa; zob. też alokucja w Wikipedii

(1.2) zwrot rozpoczynający uroczystą przemowę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	alokucja	alokucje
dopełniacz	alokucji	alokucji / przest. alokucyj
celownik	alokucji	alokucjom
biernik	alokucję	alokucje
narzędnik	alokucją	alokucjami
miejscownik	alokucji	alokucjach
wołacz	alokucjo	alokucje

przykłady:

(1.1) Przed bitwą rzymski wódz wygłaszał alokucję do żołnierzy.

(1.1) Papież Franciszek wygłosił alokucję do kolegium kardynalskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) oracja

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mowa, dyskurs

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. allocūtiō → przemówienie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) allocution
• francuski: (1.1) allocution ż
• portugalski: (1.1) alocução ż
• włoski: (1.1) allocuzione ż

źródła: