allmän (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ogólny, powszechny
(1.2) publiczny
(1.3) przyjęty, utarty
odmiana:
(1.1-3) allmän, allmänt, allmänna; st. wyższy allmännare; st. najwyższy allmännast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) allmän försäkringpowszechne ubezpieczenie; allmän rösträttpowszechne prawo głosu
(1.2) allmän opinionopinia publiczna • allmän platsmiejsce publiczne • allmän egendompubliczna własność
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. allmänhet, allmänning
przym. allmännelig
przysł. allmänt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: