alforĝi

alforĝi (esperanto)

morfologia:

al•forĝ•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) przykuwać

(1.2) przen. przykuwać, unieruchamiać

odmiana:

(1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	alforĝas	alforĝanta	alforĝata
pasinta	alforĝis	alforĝinta	alforĝita
venonta	alforĝos	alforĝonta	alforĝota
kondicionalo	alforĝus
imperativo	alforĝu

przykłady:

(1.1) En greka mito reganto de dioj Zeŭso lasis alforĝi pro puno Prometeon al roko sur Kaŭkazo. → W greckim micie władca bogów Zeus kazał przykuć za karę Prometeusza do skały na Kaukazie.

(1.2) Tiu objekto, kiu alforĝis al si la rigardon de Marta, estis larĝa kaj alta fenestro kun riĉa ekspozicio de unu el la plej grandaj librejoj de la urbo. → Przedmiotem, który przykuł do siebie wzrok Marty, było szerokie i wysokie okno z bogatą wystawą jednej z najzasobniejszych księgarni miasta.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. forĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: