albinizm (język polski) edytuj

 
albinizm (1.1)
 
albinizm (1.2) widoczny na liściach
wymowa:
IPA[alˈbʲĩɲism̥], AS[albʹĩńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. wet. wrodzony brak barwnika skóry, włosów u ludzi i zwierząt; zob. też albinizm w Wikipedii
(1.2) bot. brak chlorofilu
odmiana:
(1.1-2)[1] blm
przykłady:
(1.1) Jan ma albinizm. Albinizm to wrodzony defekt genetyczny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bielactwo
antonimy:
(1.1) melanizm
hiperonimy:
(1.1) leucyzm
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. albinos m, albinoska ż
przym. albinotyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. albinisme < łac. albusbiały[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  3. Hasło „albinizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.