akcentować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌakʦ̑ɛ̃nˈtɔvaʨ̑], AS[akcẽntovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) jęz. wyróżniać sylabę w wyrazie lub wyraz w zdaniu[1]
(1.2) przen. podkreślać jakieś cechy, kłaść na coś nacisk[1]
(1.3) muz. wyróżniać dźwięk lub akord w melodii[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Wszyscy pijąpowiedział Dyżurny. – Mój syn zmartwychwstałStary akcentował dokładnie każdą zgłoskę[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. akcent m, akcencista m, akcentysta m, akcentowanie n, zaakcentowanie n
czas. zaakcentować dk.
przym. akcentowy, akcentowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. accentusprzyśpiew, przycisk wyrazowy[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „akcentować” w: Andrzej Markowski, Radosław Pawelec, Kieszonkowy słownik wyrazów obcych, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 9788374763387.
  2. Wiesław Dymny, Opowiadania zwykłe, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.