ajntopf (język polski) edytuj

 
ajntopf (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) reg. (Górny Śląsk)[1] reg. (Poznań)[2], reg. (Łódź)[3] danie jednogarnkowe np. gęsta zupa z mięsną wkładką; zob. też eintopf w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chyba ugotuję dzisiaj jakiś ajntopf.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rumpuć[2]; reg. (Poznań) ajntop[4], ańtop[4], ańtopf[4], eintopf[5]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Eintopf (dosł. jeden garnek)[6] < niem. ein + Topf
uwagi:
inna pisownia eintopf
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bożena Cząstka-Szymon i in., Mały słownik gwary Górnego Śląska, LEKSEM s.c., Katowice, 1999, ISBN 83-910773-07
  2. 2,0 2,1   Hasło „ajntopf” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 172.
  4. 4,0 4,1 4,2 Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 204.
  5. Słownik. Poznańskie słowa i ausdrucki, Waldemar Wierzba, Wydawnictwo ALBUS, Poznań-Mierzyn 2013, ISBN 978-83-60977-91-0, s. 11.
  6. Hasło „eintopf” w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 55.