ai̯pau̯stenĕ (język połabski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) upuszczenie (rzecz. odczas. niepoświadczonego bezokolicznika o znaczeniu upuścić)[1]
odmiana:
(1.1) 3 os. przesz. m ai̯pau̯stål
(1.1) 3 os. przesz. ai̯pau̯stăs
(1.1) 1 os. aor. ai̯pau̯stai̯χ
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *upuščenьje, rzecz. odczas. od prasł. *upustiti < prasł. *u- + *pustiti
por. pol. upuścić, słowiń. vʉpʉ̃scĕc, scs. упустити
uwagi:
źródła:
  1. Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 8.