afgørelse

afgørelse (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) decyzja, postanowienie

(1.2) praw. orzeczenie

odmiana:

(1) en afgørelse, afgørelsen, afgørelser, afgørelserne

przykłady:

(1.1) En afgørelse fra Polens forfatningsdomstol om at begrænse retten til abort vil træde i kraft onsdag. → Orzeczenie polskiego Trybunału Konstytucyjnego o ograniczeniu prawa do aborcji wejdzie w życie w środę.

składnia:

kolokacje:

(1.2) at træffe (en) afgørelse → wydać orzeczenie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. afgøre

przym. afgørende

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: