afgørelse (język duński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) decyzja, postanowienie
(1.2) praw. orzeczenie
odmiana:
(1) en afgørelse, afgørelsen, afgørelser, afgørelserne
przykłady:
(1.1) En afgørelse fra Polens forfatningsdomstol om at begrænse retten til abort vil træde i kraft onsdag.[1]Orzeczenie polskiego Trybunału Konstytucyjnego o ograniczeniu prawa do aborcji wejdzie w życie w środę.
składnia:
kolokacje:
(1.2) at træffe (en) afgørelse → wydać orzeczenie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. afgøre
przym. afgørende
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. /ritzau/: Stramme regler mod abort træder i kraft i Polen (da). Informatíon, 2020-01-27. [dostęp 2021-01-29].