afazja

afazja (język polski)

wymowa:

​, IPA: [aˈfazʲja], AS: [afazʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. zaburzenia mowy lub rozumienia mowy na skutek uszkodzenia mózgu; zob. też afazja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	afazja
dopełniacz	afazji
celownik	afazji
biernik	afazję
narzędnik	afazją
miejscownik	afazji
wołacz	afazjo

przykłady:

(1.1) Stworzyła neurocybernetyczny model przetwarzania wyobrażeń złożonych sytuacji lękotwórczych u chorych z afazją.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. afatyk m, afatyczka ż

przym. afatyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. αφασία

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aphasia
• baskijski: (1.1) afasia
• białoruski: (1.1) афазія ż
• bułgarski: (1.1) афазия ż
• duński: (1.1) afasi w
• esperanto: (1.1) afazio
• francuski: (1.1) aphasie
• hiszpański: (1.1) afasia ż
• interlingua: (1.1) aphasia
• japoński: (1.1) 失語症 (しつごしょう)
• łaciński: (1.1) aphasia ż
• łotewski: (1.1) afāzija ż
• niemiecki: (1.1) Aphasie ż
• norweski (bokmål): (1.1) afasi m
• norweski (nynorsk): (1.1) afasi m
• nowogrecki: (1.1) αφασία ż
• rosyjski: (1.1) афазия ż
• słowacki: (1.1) afázia ż
• szwedzki: (1.1) afasi w
• ukraiński: (1.1) афазія ż
• węgierski: (1.1) afázia
• włoski: (1.1) afasia

źródła: