imagen de un caballero defendiéndose con una adarga (1.1)
wymowa:
IPA[a.ˈðaɾ.ɣa]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. owalna tarcza wykonana ze skóry

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od adargar
(2.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od adargar
odmiana:
(1.1) lp adarga; lm adargas
przykłady:
(1.1) En un lugar de la Mancha, de cuyo nombre no quiero acordarme, no ha mucho tiempo que vivía un hidalgo de los de lanza en astillero, adarga antigua, rocín flaco y galgo corredor.W pewnym miasteczku w prowincji Mancha, którego nazwy nie chcę sobie przypomnieć, nie tak dawno temu, żył pewien hidalgo, z tych co to lancę na stojaku, tarczę podstarzałą, chabetę wynędzniałą i gończego mają.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) escudo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. adargar, adargarse
rzecz. adarguero m
związki frazeologiczne:
etymologia:
arab. Hiszp. addárqa < arab. أَلْ + دَرَقَةٌ (ad-daraqah)[2]
uwagi:
źródła:
  1. Miguel de Cervantes, El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha.
  2.   Hasło „adarga” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.