adaptator (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌadapˈtatɔr], AS[adaptator], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba dokonująca adaptacji
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój kolega był zdolnym adaptatorem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. adaptatorka ż, adaptacja ż, adaptowanie n
czas. adaptować
przym. adaptatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. adaptatioprzystosowanie[1], łac. adaptareprzystosowywać[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Andrzej Markowski, Radosław Pawelec, Kieszonkowy słownik wyrazów obcych, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 9788374763387, s. 3.