absurditāti

absurditāti (język nowopruski)

wymowa:

IPA: /apˌsurdʲitɑ:tʲi/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) absurd

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	absurditāti	absurditātis
dopełniacz	absurditātis	absurditātin
celownik	absurditātei	absurditātimans
biernik	absurditātin	absurditātins

przykłady:

(1.1) Twajs prāts ast absurditāti. → Twój pomysł to absurd.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. absurds

związki frazeologiczne:

etymologia:

internacjonalizm, por. ang. absurd, ros. абсу́рд, litew. absùrdas

na podstawie niem. Absurdität, ostatecznie z łac. absurdus,

uwagi:

źródła: