abstehen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈapˌʃteːən]
?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) odstawać, nie dolegać, nie przylegać
(1.2) sterczeć
(1.3) książk. rezygnować, zrezygnować
(1.4) pot. odstać, spędzić czas stojąc
odmiana:
(1.1-4)[1] abstehen (steht ab), stand ab, abgestanden (haben/sein)[uwaga 1][2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Abstehen n, Absteher m
przym. abgestanden
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. Na południu Niemiec, w Austrii i Szwajcarii czas przeszły Perfekt tworzony jest również z czasownikiem posiłkowym sein.
(1.1) zobacz też: stehenabstehenanstehenaufstehenausstehenbestehenbeistehendurchsteheneinstehenentstehenerstehengegenüberstehengestehennachstehenumstehenunterstehenüberstehenverstehenvorstehenwegstehenwiderstehenzurückstehenzusammenstehenzustehen
źródła:
  1. Wiktionary.de, abstehen (Konjugation), dostęp 04.09.2022
  2.   Hasło „abstehen” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut., dostęp 04.09.2022