absolutyzm oświecony

absolutyzm oświecony (język polski) edytuj

wymowa:
AS[apsolutysm̦ ośf'econy]
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. ostatnia faza absolutyzmu; zob. też absolutyzm oświecony w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Absolutyzm oświecony panował m.in. w państwach skandynawskich.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
tłumaczenia:
źródła: