ablucja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[abˈluʦ̑ʲja], AS[ablucʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk., ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•lu•cja[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. rytualne obmycie; zob. też ablucja w Wikipedii
(1.2) przen. żart. obmycie, umycie[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) U dawnych Słowian były znane niektóre formy ablucji jeszcze przed wprowadzeniem chrześcijaństwa (…)[3].
(1.2) Ze snu przedniego zbudzon przez pachołka,
Zdjął imćpan burmistrz przyodziewek z kołka,
Wzuł żółte buty o podkówkach srebrnych,
Dokonał zacnie ablucyj potrzebnych
I przy kagańcu, co się żywo pali,
Począł dokładnie ubierać się daléj[4].
(sic!)
składnia:
kolokacje:
(1.1) ablucja zwłokdokonać ablucji • dokonanie / dokonywanie ablucji • fontanna / miejsce / misa / naczynie / pomieszczenie / studnia / zbiornik wody do ablucji • izba ablucji • liturgiczna ablucja • obowiązkowa ablucja • obrzędowa / rytualna ablucja • poranna ablucja • przedmodlitewna ablucja • symboliczna ablucja • zbiorowa ablucja
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kąpanie, kąpiel, mycie, oblanie, obmycie, polanie, umycie, zmycie
hiponimy:
(1.1) ghusl, wudu
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ablucyjny
rzecz. ablucyjny ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) p.łac. ablutioobmycie[5]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: obmycie, umycie
źródła:
  1. Hasło „ablucja” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 2.
  2. 2,0 2,1   Hasło „ablucja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Wikipedia.
  4. Artur Oppman, Imć pan burmistrz na roratach, w: Poezje. Tom I. Stare Miasto, Gebethner i Wolff, Warszawa 1926.
  5. Mirosław Bańko, Lidia Drabik, Lidia Wiśniakowska, Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-15121-8.