ablegierek

ablegierek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌablɛˈɟɛrɛk], AS: [ableǵerek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. ablegier

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. żart. potomek, dziecko

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ablegierek	ablegierki
dopełniacz	ablegierka	ablegierków
celownik	ablegierkowi	ablegierkom
biernik	ablegierek	ablegierki
narzędnik	ablegierkiem	ablegierkami
miejscownik	ablegierku	ablegierkach
wołacz	ablegierku	ablegierki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ablegierek	ablegierkowie
dopełniacz	ablegierka	ablegierków
celownik	ablegierkowi	ablegierkom
biernik	ablegierka	ablegierków
narzędnik	ablegierkiem	ablegierkami
miejscownik	ablegierku	ablegierkach
wołacz	ablegierku	ablegierkowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) latorośl

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ablegier mrz, ablegrowanie n

czas. ablegrować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ablegier + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ablegier

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: potomek, dziecko

źródła: