ablaktacja

ablaktacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌablakˈtaʦ̑ʲja], AS: [ablaktacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•lak•ta•cja

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. ogrod. metoda szczepienia roślin przez złączenie rosnących obok siebie roślin; zob. też ablaktacja w Wikipedii

(1.2) zool. zaprzestanie karmienia młodego przez matkę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ablaktacja	ablaktacje
dopełniacz	ablaktacji	ablaktacji / przest. ablaktacyj
celownik	ablaktacji	ablaktacjom
biernik	ablaktację	ablaktacje
narzędnik	ablaktacją	ablaktacjami
miejscownik	ablaktacji	ablaktacjach
wołacz	ablaktacjo	ablaktacje

przykłady:

(1.1) W czasie procesu ablaktacji łączy się dwie rosnące koło siebie rośliny, a po zrośnięciu odcina się jedną od systemu korzeniowego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ablaktacja winorośli

synonimy:

(1.1) zbliżenie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) szczepienie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ablaktowanie n

czas. ablaktować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ablactatio → odstawienie, odłączenie

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) аблактация ż
• niemiecki: (1.1) Ablaktation ż
• rosyjski: (1.1) аблактировка ż
• słowacki: (1.1) ablaktácia ż; (1.2) ablaktácia ż

źródła: