Podobna pisownia Podobna pisownia: Abiturient

abiturient (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌabʲiˈturʲjɛ̃nt], AS[abʹiturʹi ̯ẽnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j , ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: a•bi•tu•rient[2]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uczeń kończący szkołę średnią, przystępujący do matury; zob. też abiturient w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W naszej szkole do matury przystąpiło stu abiturientów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) maturzysta
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) absolwent
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abituria ż
forma żeńska abiturientka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Abiturient < niem. Abiturium (matura) < łac. abiturus (mający odejść)[3][4]
uwagi:
(1.1) abiturientem nazywa się osobę bez dyplomu, w odróżnieniu od absolwenta
(1.1) Za błędne uznaje się zrównywanie ze sobą słów absolwent oraz abiturient. Pierwszy z nich jest osobą, która ukończyła jakiś etap nauki formalnej w dowolnej formie (szkoła, uczelnia, studia lub kurs). Natomiast abiturient to ściśle absolwent szkoły średniej i to konkretnie takiej, której ukończenie pozwala przystąpić do matury (np. liceum, technikum lub branżowa szkoła I stopnia)[1]. Wobec tego każdy abiturient jest absolwentem, ale nie każdy absolwent jest abiturientem.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „absolwent” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 13.
  2. Hasło „abiturient” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 2.
  3. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 23.
  4. Hasło „abiturient” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

abiturient (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) abiturient
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abiturientka
przym. abiturientský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

abiturient (esperanto (morfem)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) abiturient
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. abituriento, abiturientino
przym. abiturienta
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Abiturient
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1929 (Kvara Oficiala Aldono al Universala Vortaro).
źródła:

abiturient (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) maturzysta, abiturient[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska abiturientka ż
przym. abiturientsky, abiturientský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „abiturient” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 1.

abiturient (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) abiturient[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abiturientka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

abiturient (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) abiturient, abiturientka[1]
odmiana:
(1.1) en abiturient, abiturienten, abiturienter, abiturienterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 15.

abiturient (język uzbecki) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
(1) абитуриент
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) abiturient[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros.
uwagi:
źródła:
  1. Jahangir Mamatov, Michael Horlick, Karamat Kadirova, Comprehensive Uzbek-English Dictionary, Dunwoody Press, Hyattsville 2011.