abietyna (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌabʲjɛˈtɨ̃na], AS[abʹi ̯etna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j , ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: a•bie•ty•na[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. substancja żywiczna otrzymywana z drzew iglastych głównie z jodły
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
(1.1) Abietyna jest nierozpuszczalna w wodzie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. abietynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. abietis (dopełniacz łac. abiesjodła)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „abietyna” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1.
  2. 2,0 2,1 Hasło „abietyna” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, PWN, Warszawa 1982-3, ISBN 83-01-00281-6, s. 2.