abbrechen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈapˌbʀɛçən] ?/i IPA[ˌbʀaːχ ˈap] IPA[ˈapɡəˌbʀɔχn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) odłamywać, odłamać, ułamać
(1.2) zrywać, zerwać
(1.3) przerywać, kończyć
(1.4) burzyć, wyburzyć
odmiana:
(1.1-4)[1] abbrechen (bricht ab), brach ab, abgebrochen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) einen Versuch abbrechen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Abbruch m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: brechenabbrechenanbrechenaufbrechenausbrechenauseinanderbrechendurchbrecheneinbrechenentzweibrechenerbrechenhereinbrechenherausbrechenherunterbrechenhervorbrechenlosbrechenniederbrechenradbrechenumbrechenunterbrechenverbrechenwegbrechenzusammenbrechen
źródła: