Ziemowit (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʑɛ̃ˈmɔvʲit], AS[źẽmovʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Ziemowit w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ziemowit obchodzi imieniny 19 października.
(1.1) Po śmierci swej pierwszej żony pojął Ziemowit drugą, córkę Władysława, księcia ziembickiego, z dworu Karola, króla czeskiego a cesarza rzymskiego, niewiastę nader pięknego oblicza i powabnego ciała, z której spłodził trzech synów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Ziemowit • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ziemowit • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ziemowit • święty / błogosławiony Ziemowit • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ziemowit • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ziemowit • otrzymać / dostać / przybrać imię Ziemowit • dzień imienin / imieniny Ziemowita • na Ziemowita (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Siemowit m
zdrobn. Ziemek m, Ziemuś m
przym. Ziemowitowy, Siemowitowy, Ziemkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
przekształcona forma imienia pol. Siemowit, utworzonego od prasł. *siemiarodzina[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kronika Jana z Czarnkowa, rozdz. 49: O śmierci Ziemowita starszego, księcia mazowieckiego.
  2.   Hasło „*siemia” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.