Wiesław

Wiesław (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲjɛswaf], AS: [vʹi ̯esu̯af], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Wiesław w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Wiesława

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Wiesław	Wiesławowie
dopełniacz	Wiesława	Wiesławów
celownik	Wiesławowi	Wiesławom
biernik	Wiesława	Wiesławów
narzędnik	Wiesławem	Wiesławami
miejscownik	Wiesławie	Wiesławach
wołacz	Wiesławie	Wiesławowie
depr. M. i W. lm: (te) Wiesławy

przykłady:

(1.1) Powiedzcie Wiesławowi, żeby przyszedł o ósmej.

(1.1) Żona Wiesława handluje na czarnym rajstopami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Wiesław • brat / kuzyn / wujek / dziadek Wiesław • mężczyzna imieniem (o imieniu) Wiesław • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Wiesław • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Wiesław • otrzymać / dostać / przybrać imię Wiesław • dzień imienin / imieniny Wiesława

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wiesławowa ż, Wiesławówna ż, Wiesławostwo lm mos

forma żeńska Wiesława ż

zdrobn. Wiesiek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Веслав m

źródła: