wymowa:
IPA[ˌvɛ̃nuˈsʲjä̃ɲĩn], AS[vnusʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.
podział przy przenoszeniu wyrazu: Wenus•janin[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) s.f. hipotetyczny mieszkaniec Wenus
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) groźny / przyjazny Wenusjanin • spotkać Wenusjanina • być Wenusjaninem • Wenusjanie wylądowaliohydni Wenusjanie / ohydne Wenusjany • inwazja Wenusjan • statek kosmiczny Wenusjan
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kosmita
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wenus ż, wenus ż, wenusjańskość ż, Wenera ż, Weneralia nmos, weneria ż
forma żeńska Wenusjanka ż
przym. wenusjański, wenusowy, Wenusowy, weneryczny
przysł. wenusjańsko, wenerycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Wenus + -anin
uwagi:
(1.1) Nazwy mieszkańców planet, księżyców itp. piszemy wielką literą[1][3].
(1.1) zobacz też: MerkurianinZiemianinMarsjaninSelenita
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3   Hasło „Wenusjanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „Wenusjanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Hasło „Nazwy hipotetycznych mieszkańców planet” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.