Wenusjanin
Wenusjanin (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌvɛ̃nuˈsʲjä̃ɲĩn], AS: [vẽnusʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: Wenus•janin[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) s.f. hipotetyczny mieszkaniec Wenus
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Wenusjanin Wenusjanie[1][2] dopełniacz Wenusjanina Wenusjan celownik Wenusjaninowi Wenusjanom biernik Wenusjanina Wenusjan narzędnik Wenusjaninem Wenusjanami miejscownik Wenusjaninie Wenusjanach wołacz Wenusjaninie Wenusjanie[1][2] depr. M. i W. lm: (te) Wenusjany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) groźny / przyjazny Wenusjanin • spotkać Wenusjanina • być Wenusjaninem • Wenusjanie wylądowali • ohydni Wenusjanie / ohydne Wenusjany • inwazja Wenusjan • statek kosmiczny Wenusjan
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kosmita
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wenus ż, wenus ż, wenusjańskość ż, Wenera ż, Weneralia nmos, weneria ż
- forma żeńska Wenusjanka ż
- przym. wenusjański, wenusowy, Wenusowy, weneryczny
- przysł. wenusjańsko, wenerycznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców planet, księżyców itp. piszemy wielką literą[1][3].
- (1.1) zobacz też: Merkurianin • Ziemianin • Marsjanin • Selenita
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Venusian
- baskijski: (1.1) artizartar
- esperanto: (1.1) venusano
- rosyjski: (1.1) венерианин m
- słowacki: (1.1) Venušan m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „Wenusjanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „Wenusjanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy hipotetycznych mieszkańców planet” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.