Weib

Weib (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [vaɪ̯p] wymowa austriacka

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pogard. obraź. baba, babsko

(1.2) przest. kobieta, żona

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Weib	die Weiber
dopełniacz	des Weibes	der Weiber
celownik	dem Weib dem Weibe	den Weibern
biernik	das Weib	die Weiber

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) (alte) Vettel, Scharteke, Hexe

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Weiblichkeit ż, Weibchen

przym. weibisch, weiblich

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. wīp << swn. wīb

słowo powszechne w językach germańskich, por. st.nord. víf, (isl. víf, far. vív, szw. viv, duń. viv), st.ang. wif, (ang. wife), niderl. wijf, jednak niewiadomego pochodzenia

w języku niemieckim było początkowo nienacechowanym określeniem kobiety, jednak w związku z tym, że kobiety wyższego stanu nazywane były uprzejmymi słowami Frau i Dame, Weib stało się określeniem pospolitym, grubiańskim, odnoszącym się do niższej klasy

uwagi:

źródła:

Weib (język pensylwański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) żona

(1.2) kobieta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz pensylwański, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.