Unterkiefer

Unterkiefer (język niemiecki)

1. Stirnbein (Os frontale)
2. Scheitelbein (Os parietale)
3. Nasenbein (Os nasale)
4. Siebbein (Os ethmoidale)
5. Tränenbein (Os lacrimale)
6. Keilbein (Os sphenoidale)
7. Hinterhauptsbein (Os occipitale)
8. Schläfenbein (Os temporale)
9. Jochbein (Os zygomaticum)
10. Oberkiefer (Maxilla)
11. Unterkiefer (Mandibula) (1.1)

menschlicher Unterkiefer (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈʊntɐˌkiːfɐ] ^ⓘ lm IPA: [ˈʊntɐˌkiːfɐn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. żuchwa, szczęka (dolna)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Unterkiefer	die Unterkiefer
dopełniacz	des Unterkiefers	der Unterkiefer
celownik	dem Unterkiefer	den Unterkiefern
biernik	den Unterkiefer	die Unterkiefer

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Kinnlade, Mandibula

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Części ciała

źródła: