Unterkiefer (język niemiecki) edytuj

 

1. Stirnbein (Os frontale)
2. Scheitelbein (Os parietale)
3. Nasenbein (Os nasale)
4. Siebbein (Os ethmoidale)
5. Tränenbein (Os lacrimale)
6. Keilbein (Os sphenoidale)
7. Hinterhauptsbein (Os occipitale)
8. Schläfenbein (Os temporale)
9. Jochbein (Os zygomaticum)
10. Oberkiefer (Maxilla)
11. Unterkiefer (Mandibula) (1.1)
 
menschlicher Unterkiefer (1.1)
wymowa:
lp IPA[ˈʊntɐˌkiːfɐ] ?/i lm IPA[ˈʊntɐˌkiːfɐn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. żuchwa, szczęka (dolna)
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Kinnlade, Mandibula
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Części ciała
źródła: