Ukrainka

Ukrainka (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌukraˈ^jĩŋka], AS: [ukra^i ̯ĩŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • epenteza i ̯ • akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. kobieta lub dziewczyna narodowości ukraińskiej, obywatelka Ukrainy, mieszkanka Ukrainy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ukrainka	Ukrainki
dopełniacz	Ukrainki	Ukrainek
celownik	Ukraince	Ukrainkom
biernik	Ukrainkę	Ukrainki
narzędnik	Ukrainką	Ukrainkami
miejscownik	Ukraince	Ukrainkach
wołacz	Ukrainko	Ukrainki

przykłady:

(1.1) Narzeczona Adama jest Ukrainką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Słowianka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ukraina ż, ukraina ż, ukrainizm m, ukraiński m

forma męska Ukrainiec m

przym. ukraiński, ukrainny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Ukrainiec

• arabski: (1.1) أوكرانية ż
• białoruski: (1.1) украінка ż
• bułgarski: (1.1) украинка ż
• czeski: (1.1) Ukrajinka ż
• esperanto: (1.1) ukrajnino, ukrainino, ukrajnanino
• francuski: (1.1) Ukrainienne ż
• hiszpański: (1.1) ucraniana ż, ucrania ż
• jidysz: (1.1) אוקראַיִנערין ż (ukrainerin)
• kataloński: (1.1) ucraïnesa ż
• litewski: (1.1) ukrainietė ż
• łotewski: (1.1) ukrainiete ż
• niemiecki: (1.1) Ukrainerin ż
• nowogrecki: (1.1) Ουκρανή ż
• rosyjski: (1.1) украинка ż
• slovio: (1.1) Ukrainica (Украиница)
• słowacki: (1.1) Ukrajinka ż
• szwedzki: (1.1) ukrainska w
• ukraiński: (1.1) українка ż
• włoski: (1.1) ucraina ż

źródła: