Trzebiatów
Trzebiatów (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ṭʃɛˈbʲjatuf], AS: [ṭšebʹi ̯atuf], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• udziąs.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w województwie zachodniopomorskim; zob. też Trzebiatów w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Trzebiatów dopełniacz Trzebiatowa celownik Trzebiatowowi biernik Trzebiatów narzędnik Trzebiatowem miejscownik Trzebiatowie wołacz Trzebiatowie
- przykłady:
- (1.1) Trzebiatów jest miastem pomorskim.
- (1.1) Trzebiatów leży nad Regą.
- (1.1) Na rynku w Trzebiatowie znajduje się ratusz.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wyjechać z Trzebiatowa • przejeżdżać przez Trzebiatów
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzebiatowianin m, trzebiatowianka ż
- przym. trzebiatowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Tribetou (1180) → Trebetow (1208) → Trebetowe (1235)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) Treptow
- niemiecki: (1.1) Treptow an der Rega
- pomorski: (1.1) Trzébiatowo
- źródła:
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 245.