Tomir
Tomir (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tomir Tomirowie / Tomirzy dopełniacz Tomira Tomirów celownik Tomirowi Tomirom biernik Tomira Tomirów narzędnik Tomirem Tomirami miejscownik Tomirze Tomirach wołacz Tomirze Tomirowie / Tomirzy depr. M. i W. lm: (te) Tomiry[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Tomir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Tomir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Tomir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Tomir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Tomir • otrzymać / dostać / przybrać imię Tomir • dzień imienin / imieniny Tomira
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Tomir” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Elżbieta Cherezińska „Królowa”