Temistokles
Temistokles (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) hist. polityk i wódz ateński; zob. też Temistokles w Wikipedii
- (1.2) rzad. imię męskie; zob. też Temistokles (imię) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Temistokles Temistoklesowie / Temistoklesi dopełniacz Temistoklesa Temistoklesów celownik Temistoklesowi Temistoklesom biernik Temistoklesa Temistoklesów narzędnik Temistoklesem Temistoklesami miejscownik Temistoklesie Temistoklesach wołacz Temistoklesie Temistoklesowie / Temistoklesi depr. M. i W. lm: (te) Temistoklesy[1]
- przykłady:
- (1.1) Na podstawie wątpliwych dowodów wrogowie Temistoklesa doprowadzili do zaocznego skazania go na śmierć[2].
- (1.2) Mam na imię Temistokles i jestem zecerem z Cieszyna.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) pan Temistokles • brat / kuzyn / wujek / dziadek Temistokles • mężczyzna imieniem (o imieniu) Temistokles • święty / błogosławiony Temistokles • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Temistokles • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Temistokles • otrzymać / dostać / przybrać imię Temistokles • dzień imienin / imieniny Temistoklesa • na Temistoklesa (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Themistocles < gr. Θεμιστοκλῆς (Themistoklês) < gr. θεμιστός + -κλῆς (themistós + -klês)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Themistocles
- francuski: (1.1) Thémistocle m; (1.2) Thémistocle m
- łaciński: (1.1) Themistocles m
- rosyjski: (1.1) Фемистокл m; (1.2) Фемистокл m
- starogrecki: (1.1) Θεμιστοκλῆς m (Themistoklês); (1.2) Θεμιστοκλῆς m (Themistoklês)
- włoski: (1.1) Temistocle m; (1.2) Temistocle m
- źródła:
- ↑ Hasło „Temistokles” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Wikipedii